بی توجهی به دایکندی

آنجا که رسانه ای موجود نیست، هیچ شهیــــــدی وجود ندارد.

دایکندی یکی از دور افتاده ترین و محروم ترین ولایت در سطح کشور است. در طول بیشتر از یک دهه گذشته، بیشترین بی توجهی به این خطه دور افتاده صورت گرفته است. این بی توجهی تنها از طرف دولت نبوده بلکه از طرف نهادها و موسسات خصوصی نیز بوده است. یکی از این بی توجهی ها، عدم پوشش خبری مشکلات زندگی مردم این ولایت می باشد.

رسانه ها به عنوان رکن چهارم یک دولت مسئولیت دارند تا به طور منظم، دقیق و درست مشکلات جامعه را پخش و نشر نمایند.

بد بختانه، در بسیاری موارد شاهد بوده ایم که مردم ما هرقدر مشکلات شان را فریاد زده اند، کسی به آن توجه نکرده است.

نا امید کننده ترین مورد، بی خبری و یا سکوت رسانه ها در مورد حملات اخیر طالبان بالای ولسوالی کجران بود.

عمل منطقی آن است که؛ اینگونه خبرها باید در همان آغاز حادثه توسط امواج آنتن رسانه ها، جهــــــانی می شد، که متاسفانه اینگونه نشد؛ اخبار حملات طالبان بالای کجران زمانی رسانه ای شد که کار از کار گذشته و از زمان حادثه حدود پنج روز گذشته بود که این بسیار درد آور است.

ولسوالی های جنوب و جنوب غربی دایکندی که هم سرحد با ارزگان و هلمند هستند، هر از چند گاهی شاهد حملات طالبان، تلفات مسیر راه و دیگر حوادث می باشد. مشکلات کجران تنها همین یکبار اخیرنبوده، بلکه این ولسوالی بارها مورد حملات قرار گرفته که تلفات مالی و جانی را در بر داشته است.

اگر رسانه ها مشکلات را پخش و نشر نکنند، این سرزمین محروم به فراموشی سپرده شده و این جمله که میگوید: " آنجا که رسانه ای موجود نیست، هیچ شهیــــــدی وجود ندارد." تحقق خواهد یافت.